Παρίσι, Μπανγκόκ, Μπαλί, Σιγκαπούρη, Βουδαπέστη, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Βερολίνο, Κόβεντρι, Κάϊρο, Κωνσταντινούπολη, Ντουμπάϊ, Ζυρίχη, Ρώμη, Μιλάνο, Σαρμ Ελ Σεϊχ, Στοκχόλμη, Μόσχα, Ντελφτ..
Είναι αλήθεια ότι φεύγουμε με πρωταρχικό σκοπό να ζήσουμε νέες και διαφορετικές εμπειρίες σε άγνωστα μέρη, περιπλανώμενοι από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα, χωρίς να ξέρουμε πότε θα τελειώσει. Άλλωστε για πινέζες κάνουμε λόγο και όχι για τελείες. Είναι αλήθεια ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έπαιξε το ρόλο της και ίσως αποτέλεσε την ιδανική αφορμή για μια τέτοια απόφαση. Είναι πολύ ρομαντικό να λες ότι θέλεις να κάνεις το γύρο του κόσμου αλλά δύσκολα μπαίνεις στη διαδικασία να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις. Χωρίς να θέλουμε να αναλωθούμε στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική κατάσταση που επικρατεί και χωρίς ίχνος ματαιοδοξίας και τυχοδιωκτισμού, μάλλον η ζούγκλα είναι αυτό που αφήνουμε και όχι εκεί που θα πάμε.
Παρ' όλο που το μικρόβιο υπήρχε, χρειάστηκε αρκετή σκέψη και παρακίνηση για να παρθεί η τελική απόφαση. Ώριμα, συνειδητοποιημένα, έχοντας ζυγίσει όλα τα θετικά και αρνητικά μιας τέτοιας απόφασης, περίπου στα μέσα Σεπτεμβρίου (2011) αρχίσαμε να το ανακοινώνουμε στον κοντινό μας περίγυρο. "Τέλος Απριλίου την κάνουμε.." λέγαμε και αρκετοί έμεναν με το στόμα ανοιχτό ενώ άλλοι μας βομβάρδιζαν με ερωτήσεις του τύπου.. "και με τη δουλειά τι θα κάνεις;", "πως θα ζείτε;", "δε φοβάστε;" και πολλά άλλα. Πολλές φορές όμως, οι φόβοι μας και οι ανασφάλειες είναι αυτές που μας κάνουν να συνηθίζουμε πράγματα και καταστάσεις τις οποίες δεν έχουμε καν επιλέξει ή έχουμε συνηθίσει να αποδεχόμαστε επειδή "έτσι είναι το σωστό".
Σχετικά με την κάλυψη των εξόδων της προετοιμασίας αλλά και του ίδιου του ταξιδιού, θα θέλαμε να γίνει σαφές ότι δεν έχουμε κανένα τοίχο που να κόβουμε λεφτά ούτε είμαστε πλούσιοι κληρονόμοι. Και οι δύο μας εργαζόμασταν στον ιδιωτικό τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (υπερωρίες, εργασία Σ/Κ, απόλυση κλπ), ενώ πέραν των ταξιδιών ανά τον κόσμο ποτέ δεν κάναμε την έξαλλη ζωή σε κλαμπ, εστιατόρια και καφέ. Με συντονισμένη και στοχευμένη αποταμίευση, με την πώληση των 2 αυτοκινήτων μας και με κάποια "τυχερά" που προέκυψαν στην πορεία συγκεντρώθηκε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό το οποίο μας επέτρεψε να αγοράσουμε όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για ένα τέτοιο ταξίδι καθώς και χρήματα για την κάλυψη της καθημερινότητας (τουλάχιστον για το πρώτο σκέλος). Αναλυτικοί ισολογισμοί και έξοδα έχουν ήδη αναρτηθεί σε προηγούμενες δημοσιεύσεις προκειμένου να γίνει σαφές και ξεκάθαρο το οικονομικό μέγεθος της προετοιμασίας. Το δεύτερο σκέλος προς την αμερικάνικη ήπειρο χρηματοδοτείται εξ' ολοκλήρου από το ενοίκιο του σπιτιού που έχουμε στη Χαλκίδα. Παράλληλα, τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε εργαστεί ή προσφέρει εθελοντικά το χρόνο μας σε Γκάνα, Νότια Αφρική, Ζιμπάμπουε, Ζάμπια, Τανζανία και Καναδά βγάζοντας ικανοποιητικά χρήματα που μας επιτρέπουν να συνεχίζουμε το ταξίδι μας στον κόσμο.
Όταν λέμε ότι θέλουμε να κάνουμε το γύρο του κόσμου και να βάλουμε όσες περισσότερες πινέζες μπορούμε στον παγκόσμιο άτλα, αυτό προϋποθέτει ένα πλάνο με τις χώρες που θα επισκεφθούμε και επιθυμούμε να περάσουμε κάποιο ποιοτικό χρόνο σε αυτές. Το πλάνο αυτό χωρίζεται σε τρία σκέλη. Το πρώτο σκέλος του ταξιδιού περιλαμβάνει την αφρικανική ήπειρο. Το επόμενο σκέλος αφορά στην αμερικάνικη ήπειρο ενώ το τρίτο περιλαμβάνει την Ασία μέσω Αυστραλίας/ Νέας Ζηλανδίας. Φυσικά όλες οι διαδρομές προϋποθέτουν τη διάσχιση της Ευρώπης ανάλογα με την κατεύθυνση κάθε φορά.
Στις 29 Απριλίου 2012 θα ξεκινήσουμε από τη Χαλκίδα και μέσω Πάτρας θα περάσουμε στην Ανκόνα. Διασχίζοντας τα μεσογειακά παράλια μέχρι την Ισπανία και δια μέσου Γιβραλτάρ, θα κινηθούμε νότια προς Μαρόκο. Περνώντας τη Δυτική και Κεντρική Αφρική, φιλοδοξούμε να φτάσουμε στη Νότια Αφρική και το Cape Agulhas κλείνοντας έτσι το πρώτο μισό της διαδρομής πριν αρχίσει η ανάβαση της ανατολικής πλευράς της "Μαύρης Ηπείρου" έως το Κέρας της Αφρικής και τελικά την άφιξη στην Αίγυπτο.
Η επαναφορά σε μεσογειακή τροχιά θα σηματοδοτήσει μία μικρή παύση του ταξιδιού προκειμένου να ληφθούν οι ωριμότερες αποφάσεις για την ασφαλή, ξεκούραστη και απροβλημάτιστη συνέχειά του προς την αμερικάνικη ήπειρο.
Ο αρχικός προγραμματισμός δύναται να μεταβληθεί για οποιοδήποτε λόγο μιας και οι πολεμικές συρράξεις, οι κοινωνικές αναταραχές, η ανισοκατανομή του πλούτου και το γενικότερο ανακάτεμα της τράπουλας από τα χέρια των "ολίγων" αποτελούν πλέον καθημερινότητα στο παγκόσμιο στερέωμα ενώ το κατά πόσο φιλόξενες μπορούν να αποδειχθούν ορισμένες χώρες μένει να το διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι. Ασφαλώς και τα χρηματικά διαθέσιμα αποτελούν τον κοινό παρονομαστή ολόκληρου του εγχειρήματος μιας και είναι εξ' ολοκλήρου αυτοχρηματοδοτούμενο.
Επειδή όμως σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός, λίγο θα μας απασχολήσει η οποιαδήποτε καθυστέρηση, τροποποίηση ή αλλαγή της τελευταίας στιγμής. Η απόφαση να φύγουμε είναι αυτή που μας γεμίζει ζωντάνια και αισιοδοξία αφού κάτι συναρπαστικό πρόκειται να συμβεί στις ζωές μας.
Κάντε ζουμ & δείτε τη διαδρομή μας στον παρακάτω χάρτη:
View our actual route in a larger map.
Αυτό το ταξίδι ίσως να μην είχε πραγματοποιηθεί με τον τρόπο που πραγματοποιείται ή μπορεί και να μην είχε γίνει ποτέ αν δεν υπήρχαν ορισμένοι άνθρωποι δίπλα μας.
Οι θερμότερες ευχαριστίες φυσικά και ανήκουν στις οικογένειές μας οι οποίοι μοιράστηκαν και συνεχίζουν να μοιράζονται τις ανησυχίες και τις ασυνήθιστες ορέξεις μας.
Όταν λέμε ότι θέλουμε να κάνουμε το γύρο του κόσμου και να βάλουμε όσες περισσότερες πινέζες μπορούμε στον παγκόσμιο άτλα, αυτό προϋποθέτει ένα πλάνο με τις χώρες που θα επισκεφθούμε και επιθυμούμε να περάσουμε κάποιο ποιοτικό χρόνο σε αυτές. Το πλάνο αυτό χωρίζεται σε τρία σκέλη. Το πρώτο σκέλος του ταξιδιού περιλαμβάνει την αφρικανική ήπειρο. Το επόμενο σκέλος αφορά στην αμερικάνικη ήπειρο ενώ το τρίτο περιλαμβάνει την Ασία μέσω Αυστραλίας/ Νέας Ζηλανδίας. Φυσικά όλες οι διαδρομές προϋποθέτουν τη διάσχιση της Ευρώπης ανάλογα με την κατεύθυνση κάθε φορά.
Στις 29 Απριλίου 2012 θα ξεκινήσουμε από τη Χαλκίδα και μέσω Πάτρας θα περάσουμε στην Ανκόνα. Διασχίζοντας τα μεσογειακά παράλια μέχρι την Ισπανία και δια μέσου Γιβραλτάρ, θα κινηθούμε νότια προς Μαρόκο. Περνώντας τη Δυτική και Κεντρική Αφρική, φιλοδοξούμε να φτάσουμε στη Νότια Αφρική και το Cape Agulhas κλείνοντας έτσι το πρώτο μισό της διαδρομής πριν αρχίσει η ανάβαση της ανατολικής πλευράς της "Μαύρης Ηπείρου" έως το Κέρας της Αφρικής και τελικά την άφιξη στην Αίγυπτο.Η επαναφορά σε μεσογειακή τροχιά θα σηματοδοτήσει μία μικρή παύση του ταξιδιού προκειμένου να ληφθούν οι ωριμότερες αποφάσεις για την ασφαλή, ξεκούραστη και απροβλημάτιστη συνέχειά του προς την αμερικάνικη ήπειρο.
Ο αρχικός προγραμματισμός δύναται να μεταβληθεί για οποιοδήποτε λόγο μιας και οι πολεμικές συρράξεις, οι κοινωνικές αναταραχές, η ανισοκατανομή του πλούτου και το γενικότερο ανακάτεμα της τράπουλας από τα χέρια των "ολίγων" αποτελούν πλέον καθημερινότητα στο παγκόσμιο στερέωμα ενώ το κατά πόσο φιλόξενες μπορούν να αποδειχθούν ορισμένες χώρες μένει να το διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι. Ασφαλώς και τα χρηματικά διαθέσιμα αποτελούν τον κοινό παρονομαστή ολόκληρου του εγχειρήματος μιας και είναι εξ' ολοκλήρου αυτοχρηματοδοτούμενο.
Επειδή όμως σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός, λίγο θα μας απασχολήσει η οποιαδήποτε καθυστέρηση, τροποποίηση ή αλλαγή της τελευταίας στιγμής. Η απόφαση να φύγουμε είναι αυτή που μας γεμίζει ζωντάνια και αισιοδοξία αφού κάτι συναρπαστικό πρόκειται να συμβεί στις ζωές μας.
Κάντε ζουμ & δείτε τη διαδρομή μας στον παρακάτω χάρτη:
Αυτό το ταξίδι ίσως να μην είχε πραγματοποιηθεί με τον τρόπο που πραγματοποιείται ή μπορεί και να μην είχε γίνει ποτέ αν δεν υπήρχαν ορισμένοι άνθρωποι δίπλα μας.
Οι θερμότερες ευχαριστίες φυσικά και ανήκουν στις οικογένειές μας οι οποίοι μοιράστηκαν και συνεχίζουν να μοιράζονται τις ανησυχίες και τις ασυνήθιστες ορέξεις μας.
Ο Νίκος θα ήθελε να ευχαριστήσει προσωπικά τους γονείς του γιατί πολύ νωρίς του μετέδωσαν το μικρόβιο του "ταξιδεύειν".
Η
Γεωργία θα ήθελε να ευχαριστήσει προσωπικά τους γονείς της γιατί πάντα
ήταν δίπλα της σε όλες τις επιλογές της ανεξαρτήτως επιρροών και
προτεραιοτήτων.
Η Μαρία Ποτούρογλου, ο Βασίλης Βράνιας, οι Μπάμπης Μωρέας & Χρήστος Θεοδωρακάκης, ο Αλέξανδρος Παμπουκίδης (aka Βραζιλιάνος), η Μαρία Πιστόλα, ο Παναγιώτης Κατράκης, ο Δημήτρης Κασινάς, ο Κωσταντίνος Κούλης, ο Παναγιώτης Φραγγιάς, ο Βαγγέλης Μήλιος, η Έφη Καραγιάννη, ο Κυριάκος & η Βιβή Αθανασίου, η οικογένεια Κακαβά (κος Γιάννης, κα Σούλα, Χρήστος & Σίσσυ), ο Βασίλης Φωτιάς & η Γιάννα Ιωσηφίδου, η Φωτεινή Λεβέντη, η Άννα Κύρκου και η Βιβή Βλασσάκη, ο Άγγελος Συκιώτης, η Σωφρονία Γιαννάκη, ο Γιώργος Τσιουμάνης, ο Θάνος Κυργιαννής, ο Χρήστος Γκιρτζής, η Μαρία Ραπτοπούλου, ο Γιάννης Κάσσος και η Δήμητρα Κολοβού έβαλαν ο καθένας με το δικό του τρόπο ένα λιθαράκι στην προετοιμασία αυτού του εγχειρήματος και το ευχαριστώ είναι μάλλον λίγο για να αποδώσει την ευγνωμοσύνη μας προς το πρόσωπο όλων.
Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στη μεγάλη διαδικτυακή -και όχι μόνο- οικογένεια του VitaraClub και ιδιαίτερα την Όμαδα Συντονισμού & Διαχείρισης (Φάνης, Τάσος, Νίκος, Γιώργος, Δημήτρης, Γιάννης, Κωνσταντίνος & Νίκος) που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή τις προσπάθειές μας.
Η Μαρία Ποτούρογλου, ο Βασίλης Βράνιας, οι Μπάμπης Μωρέας & Χρήστος Θεοδωρακάκης, ο Αλέξανδρος Παμπουκίδης (aka Βραζιλιάνος), η Μαρία Πιστόλα, ο Παναγιώτης Κατράκης, ο Δημήτρης Κασινάς, ο Κωσταντίνος Κούλης, ο Παναγιώτης Φραγγιάς, ο Βαγγέλης Μήλιος, η Έφη Καραγιάννη, ο Κυριάκος & η Βιβή Αθανασίου, η οικογένεια Κακαβά (κος Γιάννης, κα Σούλα, Χρήστος & Σίσσυ), ο Βασίλης Φωτιάς & η Γιάννα Ιωσηφίδου, η Φωτεινή Λεβέντη, η Άννα Κύρκου και η Βιβή Βλασσάκη, ο Άγγελος Συκιώτης, η Σωφρονία Γιαννάκη, ο Γιώργος Τσιουμάνης, ο Θάνος Κυργιαννής, ο Χρήστος Γκιρτζής, η Μαρία Ραπτοπούλου, ο Γιάννης Κάσσος και η Δήμητρα Κολοβού έβαλαν ο καθένας με το δικό του τρόπο ένα λιθαράκι στην προετοιμασία αυτού του εγχειρήματος και το ευχαριστώ είναι μάλλον λίγο για να αποδώσει την ευγνωμοσύνη μας προς το πρόσωπο όλων.
"Φοβάμαι μήπως χαθεί η ιδεολογία στη γη και γίνουμε ανθρωπάκια που θα θέλουμε να καλοπεράσουμε, που θα θέλουμε να κάνουμε καταναλωτική ζωή. Κι εμείς οι Έλληνες ακόμα, να χάσουμε αυτό που λέγεται αξιοπρέπεια, αυτό που λέγεται αγωνιστικότητα. Ναι, αυτό φοβάμαι περισσότερο από όλα."
Μελίνα Μερκούρη
